آبله و انسان در طول تاریخ
 (حوادث جالب درمورد مبتلا شدن انسان به آبله)
ایران حدود 900 میلادی
محمدبن زکریای رازی دانشمند و پزشک ایرانی برای نخستین بار دو بیماری آبله و سرخک را از یکدیگر جدا دانست و خصوصیات هریک را به دقت شرح داد. کتابی مه رازی در این باره نوشته است بعد ها به زبان های اروپایی ترجمه شد.شیوه بیان رازی در این کتاب آن چنان دقیق استکه پزشکان امروزی را به شگفتی و ستایش واداشته است.
آدم کشی اتفاقی
وقتی هرناندو کورتس فرمانده ارتش اسپانیا به مکزیک حمله کرد سریازان کمی در اختیار داشت . وی به خوبی میدانست که به هیچ وجه نمیتواند بر لشکر عظیم امپراطوری آزتک مکزیک پیروز شود. اما پیروز شد!چون جنگجویان ریزی به کمک او آمده بودند.کورتس نمیدانست که سربازانش این ویروس ها را با خود به همراه آورده اند.در واقع او اصلا نمیدانست ویروس چیست.لشکریان آزتک در برابر ویروس آبله مقاوم نبودند و بنابراین سربازانی که این ویروس به بدنشان راه پیدا کرده بود بیمار شدند.در نتیجه به کار گیری اتفاقی این اسلحه ویروسی 4میلیون نفر آزتک جان خود را از دست دادند و در نتیجه ارتش کوچک کورتس پیروز شد.
آمریکا سال 1634
این بار نه به طور اتفاقی و شاید هم به طور عمدی سفید پوستانی که از اروپا به آمریکا مهاجرت کرده بوند برای رهایی از بومیان این سرزمین از ویروس آبله استفاده کردند. لرد جفری آمرست یکی از فرماندهان ارتش امریکا سرخ پوستان رادر چادر هایی که قبلا با ویروس ابله آلوده شده بودند جای داد. بنابر این سرخ پوستان به این بیماری کشنده دچار شدند و به این ترتیب سفیدپوستان توانستند قلمرو خود را گسترش دهند.
متشکرم هدیه احمدی