ارتعاش نام علمی واقعه ای است که هنگام لرزیدنِ چیزی رخ می دهد. اگر لبه ی خط کشتان را روی میز بگذارید و سر آن را پایین بکشید و رها کنید، به ارتعاش در می آید. هنگامی که چیزی می لرزد هوای اطرافش را می لرزاند و ممکن است صدایی بشنویم.

  صدای به هم خوردن تعداد زیادی بشقاب که از دست کسی می افتد، ارتعاش های نا منظمی دارد. ولی اگر نتی را بر روی یک آلت موسیقی بنوازید، ارتعاش ها بسیار منظم اند.

  دانشمندان تعداد ارتعاش های کامل را در هر ثانیه، بسامد(فرکانس)می گویند. مثلاً اگر نُت دو را بالای نت می میانی  روی پیانویی بنوازید، سیم پیانو بسامدی به اندازه ی 440  ارتعاش در هر ثانیه خواهد داشت که به زبان علمی آن را 440 هرتز   می گوییم.

  ارتعاش فقط مربوط به اجسام جامد نیست. اگر جریان برق نوسانی باشد (ارتعاش کند) در اطراف خود میدان الکتریکی و مغناطیسی ایجاد می کند که این میدان ها نیز مرتعش می شوند و این ارتعاش ها به شکل موج هایی به نام امواج الکترو مغناطیسی  حرکت می کنند. این امواج ممکن است امواج رادیویی باشند که بسامدی در حدود صدها هزار ارتعاش در ثانیه دارند. یا ممکن است ریز موج (میکروویو) باشند که بسامد آن ها باید تا 2000 میلیون برسد. در یک اجاق خوراک پز میکروویو، این ارتعاش ها باعث می شود که اتم های غذا با بسامد مشابهی مرتعش و در نتیجه به سرعت گرم شوند.

  اگر کودک تاب سواری را دقیقاً با بسامد صحیح تاب دهید به آسانی می توانید نوسانِ بزرگی ایجاد کنید. تاب دادن در بسامد صحیح، تشدید نامیده می شود. اگر چنین اتفاقی در ساختمان یا پُل یا بعضی سازه های دیگر پدید آید، ممکن است باعث خسارت شود و این یکی از مطالبی است که طراحان باید در نظر بگیرند.

  اگر به یک لیوان ظریف شربت خوری ضربه های آهسته زده شود، ارتعاش می کند و نت واضح و دلنشینی پدید می آورد. اگر آوازخوانی بتواند صدای بسیار خالص و بلندی دقیقاً با همان نُت به وجود آورد، تشدید ممکن است لیوان را خرد کند.

  در سال 1940 م پلِ تاکوما نَروز در امریکا تحت ارتعاش تشدیدی ناشی از وزش باد در سرتاسر آن (مانند نی در آلات موسیقی)قرار گرفت ونابود شد.

تهیه کننده:سنا